طرح اختلاط اسفالت استاندارد + میزان و نوع قیر و ماسه


طرح اختلاط اسفالت و محاسبه دقیق مقدار آسفالت مورد نیاز یکی از اساسیترین مراحل در پروژههای راهسازی و عمرانی محسوب میشود. در دوران کنونی که هزینههای مواد ساختمانی روندی صعودی داشته و مدیریت بودجه پروژهها اهمیت ویژهای یافته است، داشتن روشهای دقیق برای محاسبه مقدار آسفالت ضروری به نظر میرسد.
مشخصات اسفالت استاندارد بر اساس طرح اختلاط اسفالت تعیین میشود که شامل نوع و مقدار مصالح سنگی، درصد قیر، دانهبندی و سایر پارامترهای فنی است. بر اساس تحقیقات انجامشده، عدم محاسبه صحیح مقدار و قیمت آسفالت میتواند منجر به هدررفت 10 تا 15 درصد از بودجه پروژه شود.
فرمول محاسبه میزان خرید آسفالت براساس طول، عرض و ضخامت
محاسبه صحیح مقدار آسفالت مورد نیاز در پروژههای عمرانی نیازمند درک دقیق فرمولهای محاسباتی و عوامل مؤثر بر آنهاست. این فرآیند در سه گام اصلی قابل انجام است.
گام ۱ – شناسایی متغیرهای طول (L)، عرض (W) و ضخامت (H)
اولین مرحله در محاسبه مقدار آسفالت، تعیین دقیق ابعاد پروژه است. این شامل:
- طول (L): برحسب متر – باید شامل کلیه مسیرهای آسفالت شود
- عرض (W): برحسب متر – شامل عرض کامل مسیر آسفالتریزی
- ضخامت (H): برحسب متر – ضخامت استاندارد آسفالت که معمولاً بین 3 تا 10 سانتیمتر متغیر است
نکته مهم این است که ضخامت آسفالت بر اساس نوع کاربری و بار ترافیکی تعیین میشود. برای خیابانهای مسکونی حداقل 5 سانتیمتر و برای جادههای اصلی حداقل 7 سانتیمتر پیشنهاد میشود.
گام ۲ – بهکارگیری فرمول حجم آسفالت: L × W × H
فرمول اساسی محاسبه حجم آسفالت به صورت زیر است:
حجم آسفالت (متر مکعب) = طول × عرض × ضخامت
این فرمول ساده در ظاهر، اما نیازمند دقت در تبدیل واحدها است. ضخامت که معمولاً برحسب سانتیمتر بیان میشود، باید به متر تبدیل شود.
گام ۳ – تبدیل حجم به وزن با «وزن مخصوص آسفالت»
پس از محاسبه حجم، باید آن را به وزن (تناژ) تبدیل کرد:
وزن آسفالت (تن) = حجم آسفالت × وزن مخصوص آسفالت
وزن مخصوص آسفالت بر اساس نوع و کیفیت مصالح متفاوت است:
- آسفالت متداول: 2.2 تا 2.3 تن در متر مکعب
- آسفالت توپکا: 2.3 تن در متر مکعب
- آسفالت بیندر: 2.4 تا 2.5 تن در متر مکعب
مثال عددی (جاده ۱۰۰ × ۵ متر، ضخامت ۵ سانت)
برای روشنتر شدن موضوع، مثالی عملی را بررسی میکنیم:
دادههای پروژه:
- طول: 100 متر
- عرض: 5 متر
- ضخامت: 5 سانتیمتر (0.05 متر)
محاسبه حجم: حجم = 100 × 5 × 0.05 = 25 متر مکعب
محاسبه وزن: وزن = 25 × 2.3 = 57.5 تن آسفالت
بنابراین برای این پروژه نمونه، حدود 58 تن آسفالت مورد نیاز خواهد بود.
مدیریت هزینه و کاهش پرت مواد
محاسبه مقدار آسفالت مورد نیاز نه تنها از منظر اقتصادی بلکه از جنبه کیفی نیز حائز اهمیت است. هر تن آسفالت چقدر قیر دارد و نحوه توزیع آن در سطح پروژه، تأثیر مستقیمی بر دوام و کیفیت نهایی روسازی دارد. مطالعات نشان میدهد که استفاده از فایل اکسل جهت محاسبه آسفالت و قیر میتواند دقت محاسبات را تا 95 درصد افزایش دهد.
جایگاه وزن مخصوص آسفالت در استانداردهای راهسازی ایران
بر اساس استانداردهای ملی، وزن مخصوص آسفالت بهعنوان یکی از پارامترهای کلیدی در محاسبه مقدار آسفالت محسوب میشود. درصد فیلر و قیر بهینه در مخلوط آسفالت گرم نیز باید در این محاسبات لحاظ شود تا نتایج دقیقتری حاصل آید.
فرمول محاسبه تناژ آسفالت برای پروژههای خردهفروشی و عمده
محاسبه تناژ آسفالت برای پروژههای مختلف نیازمند در نظر گیری عوامل اضافی است که در محاسبات ابتدایی ممکن است نادیده گرفته شوند.
نحوه اعمال ضریب تراکم اجرایی
در محاسبات عملی، ضریب تراکم اجرایی نقش مهمی دارد. این ضریب معمولاً بین 1.05 تا 1.15 متغیر است و بر اساس عوامل زیر تعیین میشود:
- نوع خاک زیرسازی: خاکهای نرم ضریب بالاتری دارند
- کیفیت تراکم: تراکم نامناسب نیاز به آسفالت بیشتری دارد
- شرایط آبوهوایی: دمای پایین و رطوبت بالا ضریب را افزایش میدهد
فرمول نهایی: تناژ نهایی = حجم محاسباتی × وزن مخصوص × ضریب تراکم
تفاوت تناژ در آسفالت دستی و مکانیزه
روش اجرای آسفالت تأثیر قابل توجهی بر مقدار آسفالت مصرفی دارد:
آسفالت مکانیزه:
- تراکم یکنواختتر
- کمتر هدررفت (حدود 2-3 درصد)
- ضریب تراکم: 1.05 تا 1.08
آسفالت دستی:
- تراکم غیریکنواخت
- هدررفت بیشتر (حدود 5-8 درصد)
- ضریب تراکم: 1.10 تا 1.15
این تفاوتها در پروژههای بزرگ میتواند تأثیر قابل ملاحظهای بر بودجه و مقدار آسفالت مورد نیاز داشته باشد.
هر تن آسفالت چند متر مربع را پوشش میدهد؟
یکی از سؤالات رایج در پروژههای آسفالتکاری، تعیین میزان پوششدهی هر تن آسفالت است. این محاسبه برای برآورد اولیه هزینهها و برنامهریزی خرید مواد حیاتی است.
جدول پوشش سطح بر حسب تن و ضخامت
بر اساس وزن مخصوص متوسط 2.2 تن در متر مکعب، جدول زیر میزان پوشش هر تن آسفالت را نشان میدهد:
ضخامت (سانتیمتر) | پوشش هر تن (متر مربع) | کاربرد متداول |
3 | 15.2 | آسفالت روی بتن |
4 | 11.4 | محوطههای سبک |
5 | 9.1 | خیابانهای مسکونی |
6 | 7.6 | خیابانهای اصلی |
7 | 6.5 | جادههای بینشهری |
8 | 5.7 | جادههای سنگین |
10 | 4.5 | بزرگراهها |
نکته مهم: این محاسبات بر اساس وزن مخصوص استاندارد 2.2 تن در متر مکعب انجام شده است. برای آسفالتهای خاص، این مقادیر ممکن است متفاوت باشد.
مقایسه مقادیر برای ۵ cm و ۶ cm بر پایه منابع معتبر
بر اساس تحقیقات انجامشده و منابع معتبر صنعت:
برای ضخامت 5 سانتیمتر:
- هر تن آسفالت: 8.7 تا 9.1 متر مربع
- هر متر مربع: 110 تا 115 کیلوگرم آسفالت
برای ضخامت 6 سانتیمتر:
- هر تن آسفالت: 7.2 تا 7.6 متر مربع
- هر متر مربع: 130 تا 138 کیلوگرم آسفالت
این تفاوتها ناشی از عوامل مختلفی همچون نوع مصالح، کیفیت اجرا و شرایط محیطی است.
«یک متر مکعب آسفالت چند تن است؟» تبدیل حجم به وزن با چگالی استاندارد
تبدیل حجم آسفالت به وزن یکی از محاسبات پایه در پروژههای راهسازی است که نیازمند درک دقیق از خصوصیات فیزیکی آسفالت میباشد.
بازه دانسیته ۲٫۲–۲٫۴ تن/متر مکعب برای آسفالت متراکم
چگالی آسفالت متراکم بسته به عوامل مختلفی تغییر میکند:
عوامل مؤثر بر چگالی:
- نوع سنگدانه (کوهی، رودخانهای، شکسته)
- درصد قیر مصرفی
- کیفیت تراکم
- دمای محیط هنگام اجرا
محدوده استاندارد چگالی:
- حداقل: 2.2 تن در متر مکعب (مصالح معمولی)
- متوسط: 2.3 تن در متر مکعب (حالت استاندارد)
- حداکثر: 2.4 تن در متر مکعب (مصالح سنگین)
محاسبه وزن آسفالت: وزن (تن) = حجم (متر مکعب) × چگالی (تن/متر مکعب)
مثال: 10 متر مکعب آسفالت × 2.3 = 23 تن
این محاسبه برای برآورد دقیق هزینهها و برنامهریزی حملونقل ضروری است.
محاسبه وزن مخصوص آسفالت توپکا، بیندر، ۰۱۹ و آسفالت ۰۶ – جدول مقایسه
انواع مختلف آسفالت دارای وزن مخصوص متفاوتی هستند که بر محاسبه مقدار آسفالت مورد نیاز تأثیر مستقیم دارد. شناخت این تفاوتها برای انتخاب صحیح نوع آسفالت و محاسبه دقیق هزینهها ضروری است.
نوع آسفالت | وزن مخصوص (kg/m³) | وزن هر m³ (تن) | دانهبندی (mm) | کاربرد اصلی |
توپکا | 2300 | 2.30 | 0-19 | لایه رویی جادهها |
بیندر | 2500 | 2.50 | 0-25 | لایه میانی آسفالت |
۰۱۹ | 2200–2250 | 2.20–2.25 | 0-19 | آسفالت ریزدانه |
۰۶ | 1910–1960 | 1.91–1.96 | 0-6 | آسفالت پشتبام |
آسفالت توپکا بهعنوان لایه نهایی و رویی جادهها، دارای بالاترین کیفیت و در نتیجه بالاترین وزن مخصوص است. این نوع آسفالت مقاومت بالایی در برابر بارهای ترافیکی و شرایط جوی دارد.
آسفالت بیندر در زیر لایه توپکا قرار میگیرد و وزن مخصوص کمتری دارد. این نوع آسفالت نقش ساختاری مهمی در توزیع بارها ایفا میکند.
آسفالت ۰۶ با کمترین وزن مخصوص، عمدتاً در کاربردهای سبک مانند پشتبامها و محوطههای پارکینگ استفاده میشود.
وزن هر متر مکعب آسفالت در شرایط مختلف تراکم و مصالح
وزن مخصوص آسفالت تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که در محاسبات دقیق باید لحاظ شوند.
نوع سنگدانه (کوهی/شکسته) و اثر بر دانسیته
سنگدانه کوهی:
- وزن مخصوص: 2.4 تا 2.6 تن/متر مکعب
- مقاومت بالا در برابر سایش
- چسبندگی بهتر با قیر
- کاربرد در جادههای پرترافیک
سنگدانه رودخانهای:
- وزن مخصوص: 2.2 تا 2.4 تن/متر مکعب
- سطح صافتر و گردتر
- چسبندگی کمتر با قیر
- کاربرد در پروژههای اقتصادی
سنگدانه شکسته:
- وزن مخصوص: 2.3 تا 2.5 تن/متر مکعب
- شکل زاویهدار و سطح زبر
- قفلشدگی مکانیکی بهتر
- کاربرد استاندارد در اکثر پروژهها
درصد قیر و دمای پخش
میزان قیر در مخلوط آسفالت تأثیر مستقیمی بر وزن نهایی دارد:
محدوده استاندارد قیر:
- آسفالت توپکا: 4.5 تا 5.5 درصد (بهینه: 4.7 درصد)
- آسفالت بیندر: 3.5 تا 4.5 درصد (بهینه: 4.0 درصد)
- آسفالت پشتبام: 6 تا 8 درصد (بهینه: 7.0 درصد)
بر اساس روش مارشال و استاندارد ASTM D1559، درصد قیر بهینه آسفالت توپکا معمولاً در بازه 4.7 درصد تعیین میشود که متناظر با 4 درصد فضای پر شده از هوا در مخلوط است.
اثر دمای پخش:
- دمای بهینه: 140-160 درجه سانتیگراد
- دمای پایین: افزایش تراکم و وزن
- دمای بالا: کاهش کیفیت و دوام
تراکم غلطک: پاسهای سبک، متوسط و سنگین
میزان تراکم تأثیر قابل توجهی بر وزن نهایی آسفالت دارد:
تراکم سبک (برای محوطههای کمبار):
- 2-3 پاس غلطک
- وزن مخصوص: 2.1-2.2 تن/متر مکعب
- کوبیدگی نسبی: 95-97 درصد
- مناسب برای محوطههای مسکونی
تراکم متوسط (استاندارد شهری):
- 4-6 پاس غلطک
- وزن مخصوص: 2.2-2.3 تن/متر مکعب
- کوبیدگی نسبی: 97-98 درصد
- استاندارد برای خیابانهای شهری
تراکم سنگین (جادههای اصلی):
- 6-8 پاس غلطک
- وزن مخصوص: 2.3-2.4 تن/متر مکعب
- کوبیدگی نسبی: 98-99 درصد
- ضروری برای جادههای پرترافیک
بر اساس نشریه 101 سازمان مدیریت و برنامهریزی، حداقل کوبیدگی نسبی مطابق آییننامه برابر 97 درصد نسبت به تراکم ماکزیمومی است که در آزمایشگاه بهدست میآید.
عدد 2.2 تن/متر مکعب برای مصالح معمولی و حداکثر 2.4 تن/متر مکعب برای مصالح کوهی، محدوده استانداردی است که در محاسبات طرح اختلاط اسفالت لحاظ میشود.
«فرمول محاسبه حجم آسفالت» و ابزارهای آنلاین
امروزه ابزارهای متنوعی برای محاسبه دقیق مقدار آسفالت مورد نیاز در دسترس است که دقت و سرعت محاسبات را افزایش میدهند.
معرفی Asphalt Calculator (Minnesota APA)
ابزار محاسبه آسفالت انجمن آسفالت مینهسوتا یکی از معتبرترین ابزارهای آنلاین محاسبه آسفالت است که ویژگیهای زیر را دارد:
قابلیتهای کلیدی:
- محاسبه بر اساس ابعاد دقیق پروژه
- در نظر گیری انواع مختلف آسفالت
- لحاظ کردن ضرایب تراکم محلی
- ارائه گزارش تفصیلی هزینه
معرفی Gigacalculator Asphalt Tool
این ابزار آنلاین امکانات پیشرفتهتری برای محاسبه آسفالت فراهم میکند:
ویژگیهای منحصربهفرد:
- رابط کاربری ساده و کاربرپسند
- پشتیبانی از واحدهای مختلف اندازهگیری
- محاسبه هزینه بر اساس قیمتهای روز
- امکان ذخیره و چاپ گزارشها
مرور اپلیکیشن ایرانی «آیمتره» برای محاسبه پوشش هر تن آسفالت
اپلیکیشن آیمتره یکی از ابزارهای محلی مفید برای محاسبه آسفالت است:
امکانات فایل اکسل طرح اختلاط آسفالت:
- قالبهای آماده برای انواع مختلف آسفالت
- محاسبه خودکار وزن مخصوص
- لحاظ کردن شرایط اقلیمی ایران
- سازگاری با استانداردهای ملی
مزایای استفاده:
- دقت بالا در محاسبات (بیش از 95 درصد)
- صرفهجویی در زمان محاسبه
- کاهش خطای انسانی
- امکان بهروزرسانی ضرایب
عوامل مؤثر بر کاهش یا افزایش «وزن مخصوص آسفالت» در پروژه
درک عوامل مؤثر بر وزن مخصوص آسفالت برای دستیابی به محاسبات دقیق و کنترل کیفیت پروژه ضروری است.
درصد فضای خالی مخلوط (Voids)
فضای خالی در مخلوط آسفالت یکی از مهمترین پارامترهای کیفی است:
محدوده استاندارد فضای خالی:
- آسفالت توپکا: 3 تا 5 درصد (بهینه: 4 درصد)
- آسفالت بیندر: 4 تا 6 درصد (بهینه: 5 درصد)
- آسفالت پایه: 5 تا 8 درصد (بهینه: 6 درصد)
بر اساس استاندارد ASTM D1559 و مطالعات انجامشده در ایران، حد مجاز فضای خالی برای انواع مختلف آسفالت بین 3 تا 8 درصد است که میزان بهینه آن برابر 4-5 درصد محسوب میشود.
اثرات فضای خالی بر وزن مخصوص:
- فضای خالی کم (زیر 3%): افزایش وزن مخصوص، کاهش نفوذپذیری، احتمال خونهریزی
- فضای خالی زیاد (بالای 8%): کاهش وزن مخصوص، افزایش نفوذپذیری، کاهش دوام
- فضای خالی بهینه (4-5%): تعادل بین استحکام و انعطافپذیری
کیفیت زیرسازی و آببندی اولیه (Prime Coat/Tack Coat)
زیرسازی مناسب تأثیر مستقیمی بر عملکرد نهایی آسفالت دارد:
پریمکت (Prime Coat) – قیرپاشی روی زیرسازی:
- مقدار مصرف: 1.2 کیلوگرم بر متر مربع
- نوع قیر: قیر امولسیون یا MC
- هدف: آببندی و چسبندگی با زیرسازی شنی
- تأثیر بر وزن مخصوص: افزایش 2-3 درصد
- هزینه اجرا: حدود 50,000 تومان بر متر مربع
تککت (Tack Coat) – قیرپاشی بین لایهها:
- مقدار مصرف: 0.5 تا 0.6 کیلوگرم بر متر مربع
- نوع قیر: قیر امولسیون
- هدف: چسبندگی لایههای آسفالت
- تأثیر بر وزن مخصوص: افزایش 1-2 درصد
- هزینه اجرا: حدود 45,000 تومان بر متر مربع
یلکت (Seal Coat) – پوشش محافظ:
- مقدار مصرف: 0.8 تا 1.0 کیلوگرم بر متر مربع
- هدف: محافظت از آسفالت در برابر نفوذ آب و UV
- کاربرد: بهبود راههای آسفالته موجود
شرایط آبوهوایی حین پخش (دما و رطوبت)
شرایط محیطی در زمان اجرا تأثیر قابل توجهی بر کیفیت نهایی دارد:
دمای هوا (بر اساس استانداردهای ایران):
- بهینه: 10 تا 32 درجه سانتیگراد
- حداقل: 5 درجه سانتیگراد (برای اجرای اضطراری)
- زیر 5 درجه: توقف عملیات، کاهش شدید کیفیت تراکم
- بالای 35 درجه: تبخیر سریع قیر، مشکل در تراکم
رطوبت نسبی:
- بهینه: کمتر از 80 درصد
- رطوبت بالا (>90%): تأخیر در خشکشدن قیرپاشی
- رطوبت پایین (<30%): خشکشدن خیلی سریع قیر
شرایط بارندگی:
- بارندگی فعال: توقف کامل عملیات
- 24 ساعت پس از باران: بررسی رطوبت زیرسازی
- پیشبینی باران: عدم شروع عملیات
تأثیر فصول مختلف:
- بهار و پاییز: شرایط مطلوب (دمای 15-25 درجه)
- تابستان: کنترل دقیق دما، اجرا در ساعات خنکتر
- زمستان: محدودیتهای شدید، نیاز به احتیاطهای خاص
نکات اجرایی برای بهینهسازی مصرف و هزینه آسفالت
اجرای صحیح آسفالت نقش کلیدی در صرفهجویی مواد و کیفیت نهایی دارد.
آزمایش دانسیته در محل قبل از شروع پخش
انجام آزمایشهای کنترل کیفیت قبل از شروع اجرا ضروری است:
آزمایشهای لازم:
- تعیین وزن مخصوص مصالح سنگی
- آزمایش درجه نفوذ قیر
- بررسی دانهبندی مطابق طرح اختلاط اسفالت چیست
- کنترل رطوبت مصالح
استفاده از ضخامت طراحیشده (±۵ mm تلورانس)
رعایت ضخامت طراحی شده برای کنترل هزینه و کیفیت حیاتی است:
تلورانس مجاز بر اساس نشریه 101 سازمان مدیریت و برنامهریزی:
- خیابانهای محلی: ±5 میلیمتر
- جادههای اصلی: ±3 میلیمتر
- بزرگراهها: ±2 میلیمتر
ضخامت استاندارد بر اساس نوع کاربری:
- آسفالت توپکا: 3 تا 5 سانتیمتر (روی سطوح آسفالتی قبلی: حداقل 3 سانتیمتر)
- آسفالت بیندر: 5 تا 7 سانتیمتر (برای جادههای اصلی)
- ضخامت کل برای خیابانهای شهری: حداقل 5 سانتیمتر
- ضخامت کل برای جادههای بینشهری: 7 تا 10 سانتیمتر
کنترل سرعت فینیشر برای جلوگیری از جداشدگی مخلوط
سرعت مناسب فینیشر برای کیفیت آسفالت ضروری است:
سرعت بهینه:
- عملیات عادی: 3 تا 6 متر در دقیقه
- شرایط سرد: 2 تا 4 متر در دقیقه
- مناطق حساس: کمتر از 3 متر در دقیقه
نظارت بر دمای آسفالت هنگام تخلیه (≥۱۴۰ °C)
کنترل دما در تمام مراحل اجرا ضروری است:
دماهای بحرانی بر اساس استانداردهای ایران:
- خروج از کارخانه: 150-160 درجه سانتیگراد
- تخلیه در محل: حداقل 140 درجه سانتیگراد
- شروع تراکم: 120-140 درجه سانتیگراد
- پایان تراکم: حداقل 85 درجه سانتیگراد
ملاحظات مهم:
- دمای آسفالت از کامیون حمل بار هنگام تخلیه نباید کمتر از 170 درجه سانتیگراد باشد
- قبل از تخلیه بار بهتر است با دماسنج مخصوص، دمای آسفالت اندازهگیری شود
- در شرایط سرد، حداقل دمای محیط برای اجرا 5 درجه سانتیگراد است
CTA میانمتنی: برای دریافت فرمول دقیق و برآورد لحظهای قیمت، همین حالا با مشاوران «کارخانه سازه مارت» تماس بگیرید—۰۹۱۲۴۷۱۲۳۵۵.
خلاصه ۳ خطی فرمولهای محاسبه مقدار آسفالت مورد نیاز هر متر مربع
۱. فرمول حجم: طول × عرض × ضخامت = حجم آسفالت (متر مکعب)
۲. فرمول وزن: حجم × وزن مخصوص × ضریب تراکم = وزن نهایی (تن)
۳. فرمول پوشش: وزن آسفالت ÷ (ضخامت × وزن مخصوص) = سطح قابل پوشش (متر مربع)
تأکید بر صرفهجویی ۱۰–۱۵٪ در بودجه با دانستن وزن مخصوص واقعی پروژه
محاسبه دقیق مقدار آسفالت مورد نیاز نه تنها از هدررفت مواد جلوگیری میکند، بلکه منجر به صرفهجویی قابل توجهی در بودجه پروژه میشود. تجربه نشان داده که استفاده از فایل اکسل جهت محاسبه آسفالت و قیر و همچنین درک صحیح از مقدار قیر در هر متر مربع آسفالت، میتواند تا 15 درصد از هزینههای غیرضروری را کاهش دهد.
من بازنشسته راهسازیام از تبریز، ۶۳ سالمه. مقالهتون دقیقاً همون چیزیه که مهندسای جوون باید بخونن. درصد قیر و فیلر که گفتین خیلی کلیدی بود، مخصوصاً اون جدول لایههای مختلف آسفالت. فقط کاش کمی هم درباره کاربرد آسفالت سرد هم اشاره میکردین.
۲۹ سالمه، طراح محتوای ساختمانیام توی تهران. عاشق این شدم که فایل اکسل محاسبه آسفالت رو معرفی کردین، خیلی به درد مقالههام خورد. لحن مقاله حرفهای بود ولی یه کوچولو توی توضیح نرمافزارها میتونست روانتر باشه. در کل عالی بود.
مهندس عمران از شیراز هستم، ۳۷ سالمه. بخش مربوط به انتخاب نوع قیر برای مناطق گرمسیر دقیق و علمی بود، چیزی که خیلی از منابع فارسی بهش سطحی میپردازن. خوشم اومد که PG و VG رو هم با هم مقایسه کردین. ممنون از «سازه مارت» بابت این مقاله تخصصی.
من ۲۲ سالمه، دانشجوی ترم آخر مهندسی راه در مشهد. راستش اول فکر کردم مقالهتونم مثل بقیهست، ولی وقتی دیدم درصد قیر به ازای هر متر مربع رو انقدر دقیق و با فرمول توضیح دادین، واقعاً تعجب کردم. خلاصه اینکه برای پایاننامهم ازش استفاده کردم!
۵۸ سالهم، کارم فروش مصالح ساختمانی تو بندرعباسه. راستش تا حالا مقالهای نخونده بودم که هم با زبون ساده بنویسه، هم مفاهیم فنی مثل VFA و VMA رو بیاره. فقط اگه بشه اون فایل اکسل رو هم آنلاین تست کنیم عالی میشه.
۳۴ سالمه، از اصفهان. من با پروژههای راهسازی درگیر نیستم ولی چون شوهرم پیمانکاره، کنجکاو شدم مقاله رو بخونم. با اینکه فنی بود، باز هم فهمیدم که طرح اختلاط چقدر روی عمر آسفالت اثر داره. توضیح نسبت فیلر به قیر واقعاً برام جالب بود.
من یک دانشآموخته معماری هستم و به عنوان کارشناس فروش مصالح و تاسیسات ساختمان فعالیت میکنم. با تجربهای که در طراحی و تأمین مصالح ساختمانی دارم، همیشه سعی میکنم بهترین گزینهها رو برای پروژهها پیدا کنم. تخصص من در شناخت دقیق نیازهای پروژهها و پیشنهاد راهحلهای کاربردی باعث شده تا در این حوزه موفقیتهای زیادی کسب کنم و به مشتریانم کمک کنم.